Zehri aşk, tasavvuf edebiyatında sıkça kullanılan bir kavramdır ve genellikle dünyevi aşklardan duyulan acı ve ıstırabı ifade eder. Bu acı, kişinin manevi arayışa yönelmesine ve ilahi aşka ulaşmasına vesile olabilir.
Zehri aşk, ilk bakışta olumsuz gibi görünse de, aslında kişinin nefsini terbiye etmesi ve dünyaya olan bağlılığını azaltması için bir araçtır. Bu acı, kişiyi maddi zevklerden uzaklaştırarak ruhani olana yöneltir.
Zehri aşk kavramı, genellikle aşağıdaki unsurları içerir: